Indonesisch 4-ever VOC (3)

Met dank aan TIJS voor het aanleveren van een mooi allitererend alternatief voor ons oorspronkelijk wat duf benaamde week-thema: ‘Indonesisch.’ Balkenende kan trots op ons zijn.

Gisteravond kwam meneer Wateetos om zeven uur thuis, maar was toch nog mans genoeg om een lamsbout te marineren en klaar te maken. Hoe doet hij het toch?

Pangang Kambing (voor twee a drie personen)

• een lamsbout van een kilo (inclusief bot)

De marinade:

• 100 ml vloeibare tamarinde
• een eetlepel palmsuiker (of twee bruine basterdsuiker)
• twee theelepels sambal oelek
• twee theelepels ketoembar (korianderzaad, gemalen of gevijzeld)

Bestrijk de lamsbout met dit mengsel. Meneer Wateetons goot het geheel gewoon in een plastic tasje, deed er de lamsbout bij en bond het dicht. Laat de lamsbout een dag marineren.

Maak de volgende dag (liefst om zeven uur natuurlijk) het volgende mengsel:

• sap van een limoen
• vier geknepen tenen knoflook
• twee theelepels vers geraspte gember (overigens werken, vind ik, van die bolletjes ingemaakte stemgember ook prima. En die kun je lekker lang bewaren. In ieder geval een beter alternatief dan de gemberpoeder van Conimex).
• een deciliter ketjap manis
• een eetlepel olie

Verwarm de oven voor op 220 graden. Haal de lamsbout uit de marinade en dep hem droog. De marinade kan weggegooid. Bestrijk de lamsbout met het nieuwe mengsel. Zorg dat de lamsbout op kamertemperatuur komt. Rooster de lamsbout een kwartier op 220 graden en daarna een uur (of een half uur per pond) op 150 graden. Blijf regelmatig bestrijken met het mengsel.

De mening van mevrouw Wateetons (geen lamliefhebber): “Lekker, zacht vlees.”