onooglijke perziken
Schelden op het fruitassortiment van de grootgrutter is de favoriete groepssport van culiloggers. Dood aan de Elsanta! Onrijp op transport! Smakeloos! Melig! Dood aan de koeling! Wij willen Bolletje!
Ook meneer weent bittere tranen van boosheid en verdriet bij duf smakende pruimen en perzikvormige meelfabrieken.
Bij zijn Turkse fruit- en groente provider zag hij recent echter een paar onooglijke, platte perziken liggen. En als rule of thumb doet ‘onooglijk is lekker’ het niet zo slecht. Ze heetten ‘Chinese perziken’. Een week later kwam hij ze weer tegen en heetten ze, bij dezelfde winkel, opeens ‘wilde perziken’. Voordat ze weer een naamsverandering zouden ondergaan besloot meneer er een paar te kopen. Ze roken in ieder geval goed en voor bijna 4 euro per kilo heb je al snel het idee iets bijzonders in handen te hebben. En verdraaid, ze zijn lekker! Sappig en zacht, met opvallend wittig vruchtvlees. Niet de allerlekkerste perziken die ik ooit at, maar ontegenzeggelijk beter dan de hedendaagse standaard.
Maarja, hoe heten ze echt?
0 reacties op “onooglijke perziken”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
Kombucha reanimatie. Kun je een verwaarloosde SCOBY tot leven wekken?
Meneer Wateetons, het type dat vol enthousiasme met honderd projectjes begint om ze vervolgens weer allemaal te verwaarlozen, probeert een jaar lang uitgedroogde kombucha SCOBY tot leven te wekken.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Sjonge…ging niet helemaal goed daarboven. (We laten hier even in het midden of ik mijn hersens bedoel of het commentaartje..).
Goed, ze heten dus “tabacchiera” en hoewel ze er niet zo stralend uitzien, schijnen ze erg lekker te zijn, maar dat had u vast inmiddels zelf wel uitgevonden. (enne…heb ik nu iets gewonnen?)
Tsja, ik heb ze wel eens gekocht onder het “witte perzik” label. Waren toen trouwens erg melig…
Ik heb de laatste ook op en ze zijn écht heel lekker.
Vandaag toch maar weer de wilde Chinese witte perziken aangeschaft. Wel lekker maar toch niet de ultieme perzikervaring die ik terug probeer te vinden.
Deze perzieken heten Paragyao perzieken.
zij zijn kort verkrijgbaar, met name in de zomer. anders ook platte perzieken genoemd.