Meneer leest een boek: Goed Koken van Harold McGee

Stel. Je hebt het ultieme, alomvattende boek geschreven. Lovende kritieken: “Ultiem!” “Alomvattend! ” “Maakt alle andere boeken overbodig!” Harold McGee deed het in 1984 met ‘Over Eten en Koken – Wetenschap en cultuur in de keuken’. Het boek waarin alles staat dat je zou kunnen willen weten over voedsel en voedselbereiding. Van de etymologie van het woord barbecue tot het gewichtsverlies bij het branden van koffiebonen. In 2004 deed hij het nog een keer, met een geheel herziene versie. Achthonderdenacht bladzijden paars pompende voedselporno. De geur van paprika in je cabernet sauvignon? METHYOXYISOBUTYLPYRAZINEN! Het aantal capsicum soorten? VIJFENTWINTIG! Dat wist ik niet. En nu wel.

Probleempje.

Je hebt het ultieme boek geschreven. Meneer weet er natuurlijk alles van. Wat nu?  De oplossing van Harold McGee: gewoon nog een keer hetzelfde schrijven. Maar dan nu voor een breder publiek. Briljant. Want niet iedereen wil weten uit hoeveel ringen oligosachariden bestaan (DRIE, VIER of VIJF!) maar bijna iedereen wil wel weten waarom zijn cake mislukt of hoe het komt dat de biefstuk taai wordt. Dus bracht McGee ‘Goed Koken – En wat je daarvoor moet weten’ uit. Een (eveneens verschrikkelijk dik) boek met duizenden tips om ervoor te zorgen dat geen cake ooit meer mislukt, je melk nooit meer overkookt, je gelei stevig wordt,  je soufflé overeind blijft en je vis nooit meer uitdroogt. Praktisch, inzichtelijk en zonder chemische formules. Een aanrader voor iedereen die wel eens met een vraag in de keuken staat maar niet geilt op de smaak- en geurmoleculen van haaien en roggen (AMINOZUREN, ZOUTEN, IMP, TMA, BROOMFENOLEN EN AMMONIAK!)

Koop hier McGee’s boek:

ps. Meneer heeft ook een oplossinkje gevonden voor zijn eigen boekdatalleandereboekenoverbodigmaakt-probleem. Komt hij op terug. (Harold, bedankt.)