Ah shit, rookaroma

Koud was het, misschien weet u het nog wel. Zo koud dat ook de Wateetonsgarage in de enkele cijfers kwam. In die garage staat ook meneer’s rijpingskast, gemaakt van een  omgebouwde koelkast. Normaal staat deze zo ingesteld dat hij koelt tot een graad of 12. Een mooie droogtemperatuur voor worsten. Maar het was koud. Te koud voor 12 graden. Te koud voor worsten. Gelukkig heeft meneer een truucje. Hij is niet voor één winter te vangen. Hetzelfde truucje dat hij toepast als hij zijn worsten wil laten fermenteren: een bak (groentela) met water met daarin een aquariumverwarmer aangesloten op een thermostaat. De volgende dag was zijn rijpingskast weer gewoon 12 graden. Geen horrorwinter voor meneer’s worsten. Zij rijpten weer comfortabel. Totdat het water opraakte, en meneer dat niet doorhad. Hij was in Pisa. Espressodrinken, torens in balans houden. Bij terugkomst trof een walm in zijn garage en een gat in zijn koelkast. En zijn worsten, pittig gerookt op plastic.

Ah, shit.