Het was mooi en het was goed

Jep, dat was dus precies zo gaaf als meneer verwacht had. Nee wacht, gaver. De Kop tot Staart Wild Zwijn was leerzaam, leuk en onvoorstelbaar lekker. De via twitter geregelde jager, Till Kolle, bleek een schot in de roos: ervaren, welbespraakt, enthousiast en met een enorme kennis. De zestien deelnemers hingen aan zijn lippen. Zelfs de jachtsceptici wist hij ervan te overtuigen dat jagen in eerste en tweede plaats natuurbeleving en natuurbeheer is. En pas een eind verderop volgt het jagen en schieten zelf. Zo had hij geen goed woord over voor jagers die naar Afrika af reizen om daar voor veel geld een trofee te schieten. Jagen doe je ‘voor de pot’, ter schadebestrijding of voor een goede balans in bos en veld. Hij had met gemak de hele dag kunnen volpraten (wat kan die man lullen), maar het 45 kilo zware varken dat meneer een dag eerder bij slager Ter Weele in Oene met zijn omaautootje had opgehaald moest nog verwerkt en opgegeten worden. Het was een mooi beest, ongeveer een jaar oud, met vanwege de zachte winter en een rijk eikeljaar een dikke speklaag. Wateetons huis-slager Arend ten Wolde wist er wel raad mee. Althans, buiten het dat ‘afhuiden’ dan, dat bleek toch lastiger dan bij een gefokt varken. Vervolgens gingen de deelnemers aan de slag: paté, burgers, worsten, een ‘kroon’, perfect gerookte fricandeau, zure zult, een wildstoofpot, gebraden zwijnenhaas en het zadel van de barbecue. Boerderij De Achtervennen verzorgde, bij wijze van uitzondering de locatie en de bijgerechten. Ook al zo’n toplocatie, uitkijkend over Waterland.

Het was mooi en het was goed.