op jacht, uit eten |

Piefpafpoef in Flevoland en de Loire

2016-11-09-11-07-43 Schiet omhóóg Sammy 2016-11-09-11-46-46 2016-11-09-12-49-38 2016-11-09-12-55-01 2016-11-09-13-20-34 2016-11-09-14-14-31 img_9469 img_9397

De joligheid zat er goed in toen we om 10:00 in de Flevopolder verzamelden. Mannen bij elkaar, doe het niet. Ook geen vijftien mannelijke culinair journalisten. Ik wist niet eens dat er zoveel rondliepen. We mochten een dagje kleiduifschieten, paddenstoelen zoeken, wild proeven en wijn drinken op uitnodiging van Loire Valley Wines. Daar zegt meneer, ook een man onder elkaar in het diepst van zijn wezen, natuurlijk geen nee tegen. Nadat de eerste kleiduiven ongeschonden langs ons vlogen en slechts een paar doorboorde blaadjes naar de aarde dwarrelden hield de joligheid wel op. De beurse schouders zullen daar ook aan bijgedragen hebben. Meneer raakte in de eerste serie nog 4 van de 5 oranje duiven, maar verknalde in de nakomende series zijn voorsprong volledig. Er zegt iets knal en er gaat iets kapot. Altijd goed, maar zijn nieuwe hobby wordt het niet.

Vervolgens reden we naar De Echoput waar Edwin Florès (Casa Foresta) andermaal liet zien dat eetbare paddenstoelen overal te vinden zijn als je er oog voor hebt. Nauwelijks 25 meter van de ingang van het wildrestaurant in Apeldoorn vond hij in 5 minuten al meer eekhoorntjesbrood dan meneer in de rest van zijn leven getroffen heeft. Meneer slaat Florès’ Het Paddenstoelenboek maar snel weer eens open. In De Echoput kregen we allereerst te horen dat de dagelijkse leiding overgenomen wordt door Karel Klosse, zoon van Peter Klosse. De ‘smaakprofessor’ gaat al zijn tijd wijden aan door de wereld reizen om mensen te leren over het verschil tussen een filmend, strak en droog mondgevoel. U ziet het, meneer heeft zijn Het Nieuwe Proefboek van voor tot achter gelezen. Aanradertje.

De jonge Klosse is precies dat, jong, en er is onmiddellijk een frisse wind opgestoken in de Echoput: naast de gewone fine dining-kaart is er nu ook wild barfood beschikbaar: wildbitterballen, -patés, droge worsten en meer van zulks. Fucking lekker, geloof me. Hij is een fan van het Handboek voor de Vinex-jager, dus binnenkort wordt deze kaart vast aangevuld met roadkillballen en caviachorizo.

Tenslotte kwam het echte fine dining, met allemaal wijnen uit de Loire, allemaal van dezelfde Cabernet Franc druif maar toch radicaal verschillend. Hieronder ziet u de wijnen die meneer proefde, met proefnotities en ter contrast de beschrijvingen die er door de pro’s bij was gegeven. Meneer moest vroeg weg én was met de auto dus kon zich niet volledig op de wijnen storten. Maar dat had vast niets veranderd aan de scores die hij zichzelf -een groot wijnkenner blijkens een gemiddelde score van rond de 0- toekende.

Domaine les Grand Vignes – Anjou-Villages 2013 l’Ancrie
Wat proefde meneer: Veel hout, stal. Heel rijk. Ruig.
Wat had hij moeten proeven: munt, bramen, zwarte bes, zoethout en donker fruit.
Score: 0

Domain Grosbaid – Chinon 2014 La Cuisine de la Mère

Wat proefde meneer: fris, licht en fruitig
Wat had hij moeten proeven: zwarte bes en framboos, fris fruitig en soepel
Score: 7

Domaine Tessier – Saumur Champigny 2015 Clos des Morains

Wat proefde meneer: kruidig
Wat had hij moeten proeven: rokerigheid en aardsheid, zwart fruit, ceder en potloodslijpsel.
Score: 1,5 (ceder en kruidig rekent hij goed, en hij krijg een halve punt extra voor het vermijden van de term potloodslijpsel)

Domaine des Rouches Neuves – Saumur Champigny 2013 Terres Chaudes
Wat proefde meneer: minste neus, fris, sinaasappel

Wat had hij moeten proeven: Rijp zwart en rood fruit, kruiden, specerijen, iets cederhout, en licht floraals.

Score: – 1

Baudry Dutour – Chinon rouge 2014 Domaine du Roncée

Wat proefde meneer: beetje zweterig, asperges, rokerig paprika. Veel groente.
Wat had hij moeten proeven: Licht kruidig, zweem laurier, fris, sappig en barstensvol fruit
Score: 0

Domain Mabileau – Saint Nicolas de Bourgueil 2014 Les Rouillères

Wat proefde meneer: Geroosterde noten, wat boter. Relatief licht en elegant.
Wat had hij moeten proeven: Geconcentreerd rood fruit. Krachtig en pittig.

Score: -1

Château d’Epiré – Anjou rouge 2015 Clos de la Cerisaie

Wat proefde meneer: Geroosterde paprika. Veel vanille. Fruitsnoepjes
Wat had hij moeten proeven: Kers en Zwarte bes. Zachte tannines.

Score: 10+ vanwege fruitsnoepjes. Bitches.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Misschien vind je dit ook leuk

Help de wildplukwijzer verbeteren

Help de Wildplukwijzer verder te ontwikkelen

De wildplukwijzer is op zoek naar enthousiastelingen die de site willen helpen verbeteren. Meld je aan en help mee.


Meneer Wateetons vs de meelmotten

Meelmotjes. Als je ze eenmaal hebt kom je er niet meer vanaf. Bestrijden is lastig, maar Vinex-jager Meneer Wateetons weet wel een methode.

workshop-worstmaken
Workshop
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?

Schrijf je nu in.


Wateetons wilde weekend
whatsapp