De wetenschap van zuurdesem, tongen en de (on)gezondheid van rauwe melk

De wetenschap van zuurdesem

Toegegeven, de titel belooft iets meer wetenschap dan het artikel waar maakt, maar dit is wel een zeer uitgebreid artikel in The Guardian over zuurdesem. Is it science or it is an art, vragen ze zich halverwege af. Aangezien er geen weekdagen zijn die allitereren met ‘art’ krijg je dit artikel maar op Science Sunday.

De tong als microbioom, nu ook visueel

Onderzoekers weten al een tijdje dat onze tongen (evenals onze ingewanden, huid, navel en andere, eh, holtes en spleten) vol zitten met microben en dat ook deze micro-organismen een belangrijke rol spelen in onze gezondheid, of daar iets over kunnen zeggen. Net als andere ecosystemen op aarde, zoals een koraalrif of het een regenwoud vindt elke soort zijn eigen niche en werken ze samen om te gedijen in dezelfde ruimte. In deze gave foto van Harvard School of Dental Medicine gebruiken de onderzoekers een soort fluoriseringstechniek waardoor de verschillende groepen microben op de tong van elkaar te onderscheiden zijn, elk heeft inderdaad zo zijn eigen hood.

Links: popular science artikel en het oorspronkelijke artikel in Cell biology.

Is rauwe melk wel zo geweldig?

In onze culinaire kringen wordt rauwe melk gezien als lekker en gezond, en uw ome meneer rijdt zelf ook wel eens een stukje om voor een glaasje uit de melktap. Maar is dat eigenlijk wel zo? Is het wel wetenschappelijk onderbouwd of zit er vooral veel romantiek bij en hanteren we geen drogredeneringen als ‘natuurlijk is gezonder’ en Ad antiquitatem. Zit er meer voedingswaarde in dan na pasteuriseren, en hebben die probiotica in de melk een daadwerkelijk effect op je gezondheid als normale gezonde man/vrouw, en is het echt wel lekkerder? Op die eerste twee gaat dit artikel in. Over die laatste kun je discussiëren. Meneer was die mening ook altijd toegedaan. Kleine scheurtjes ontstonden toen hij zelf een keer een melkproeverij organiseerde met een stuk of 20 foodprofessionals. Die bleken blind enorm veel moeite te hebben om rauwe van gepasteurisieerde en zelfs gesteriliseerde (lang houdbare, UHT) melk te onderscheiden. De favoriet, onder de professionals indien blind voorgeschoteld: gesteriliseerde melk. Iedereen was er een beetje bedremmeld van. Meneer merkt bij zichzelf dat hij weerstand voelt tegen deze studies. “Ja maar, ja maar.. het kan toch niet zo zijn dat…”. Dat zijn leerzame gevoelens. Enfin, lees deze met referenties doorspekte artikelen op Science Based Medicine en Skeptoid. Eventueel kun je wikipedia er ook nog achteraan pakken.