Dochter wateetons bakt

Mevrouw Wateetons zag in de C1000 gezellige pakken om cakejes en zoete broodjes te maken met kinderen. Een fijn ‘just add water’ concept met gekleurde suikertjes en figuurtjes. Kom maar op.

Het bleek iets meer te behelzen dan alleen het toevoegen water, maar mevrouw Wateetons kon het net aan: een ei, wat boter, snufje zout (SNUFJE! ik heb hekel aan dat soort termen, grammen wil ik!), 3 eetlepels water (nog zoiets, welke eetlepel zal ik eens nemen…). Dochter Wateetons mocht het in de kom gooien. Beetje beslag gieten in de meegeleverde bakjes en hopla de oven in. Nu had ik mijn telefoon met alarm op trilstand aan, dus de baktijd was al ruim voorbij toen ik naar de oven rende en het project had op genante wijze kunnen mislukken, maar nee, ze waren mooi goudbruin. Zakje met glazuur aangemaakt, knalgroen, geinig, en dochter ging met immense precisie de bovenkant van de cakejes te lijf.

We gingen meteen proeven natuurlijk, ook al was het glazuur nog niet hard. En wat schetst mijn verbazing (niet)? Dochter Wateetons lustte alleen het glazuur en de suikerbeestjes.